اسانس یک مایع آبگریز غلیظ حاوی ترکیبات شیمیایی فرار (که به راحتی در دمای معمولی تبخیر می شود) از گیاهان است. اسانس‌ها همچنین به‌عنوان روغن‌های فرار، روغن‌های اتری، آترولئوم یا به‌طور ساده به عنوان روغن گیاهی که از آن استخراج شده‌اند، مانند روغن میخک نیز شناخته می‌شوند. اسانس به این معنا «ضروری» است که حاوی «اسانس» عطر گیاه است – عطر مشخص گیاهی که از آن مشتق شده است. اصطلاح “Essential” که در اینجا استفاده می شود به معنای ضروری یا قابل استفاده برای بدن انسان نیست، مانند اصطلاحات اسید آمینه ضروری یا اسید چرب ضروری، که به این نام خوانده می شوند زیرا از نظر تغذیه ای توسط یک موجود زنده مورد نیاز هستند بلکه به معنی اساسی یا روغن های اصلی است.

اسانس ها معمولاً با تقطیر و اغلب با استفاده از بخار استخراج می شوند. فرآیندهای دیگر عبارتند از بیان، استخراج با حلال، اسفوماتورا، استخراج روغن مطلق، ضربه زدن به رزین، تعبیه موم، و پرس سرد. آنها در عطر، لوازم آرایشی، صابون و سایر محصولات، برای طعم دادن به غذا و نوشیدنی، و برای افزودن رایحه به بخور و محصولات پاک کننده خانگی استفاده می شوند. اسانس ها را نباید با عطر، رایحه و غیره اشتباه گرفت زیرا این دومی معمولاً شامل اجزای شیمیایی خالص است در حالی که اسانس ها از گیاهان مشتق می شوند.

اسانس ها اغلب برای رایحه درمانی استفاده می شوند، نوعی از طب جایگزین که در آن اثرات شفابخش به ترکیبات معطر نسبت داده می شود. رایحه درمانی ممکن است برای القای آرامش مفید باشد، اما شواهد کافی مبنی بر اینکه روغن های ضروری می توانند به طور موثر هر بیماری را درمان کنند وجود ندارد. استفاده نادرست از اسانس ها ممکن است باعث آسیب هایی از جمله واکنش های آلرژیک، التهاب و تحریک پوست شود و کودکان ممکن است به ویژه در معرض اثرات سمی استفاده نادرست باشند.

استخراج اسانس با بخار تقطیر

اسانس ها را می توان از چندین گیاه با قسمت های مختلف به روش های مختلف استخراج کرد. تولید اسانس و روش مورد استفاده برای استخراج اسانس معمولاً به مواد گیاهی مورد استفاده بستگی دارد. حالت و شکل مواد عامل دیگری است که برای بررسی مورد استفاده قرار می گیرد. روش استخراج یکی از عوامل اصلی تعیین کننده کیفیت اسانس است. روش استخراج نامناسب می تواند منجر به آسیب یا تغییر عملکرد امضای شیمیایی اسانس شود. این منجر به از دست دادن فعالیت زیستی و ویژگی های طبیعی می شود. در موارد شدید، تغییر رنگ، بد بو/طعم و همچنین تغییرات فیزیکی مانند افزایش ویسکوزیته ممکن است رخ دهد. از آن تغییرات در اسانس استخراج شده باید اجتناب شود.

تقطیر با بخار پرکاربردترین روش برای استخراج اسانس گیاهی است. نسبت اسانس های استخراج شده با تقطیر با بخار آب 93 درصد است و 7 درصد باقی مانده را می توان با روش های دیگر استخراج کرد. اصولاً نمونه گیاه را در آب جوش قرار می دهند یا با بخار حرارت می دهند. گرمای اعمال شده عامل اصلی ترکیدن و شکستن ساختار سلولی مواد گیاهی است. در نتیجه، ترکیبات معطر یا اسانس های مواد گیاهی آزاد می شوند. دمای حرارت دادن باید به اندازه ای باشد که مواد گیاهی تجزیه شود و ترکیب معطر یا اسانس آزاد شود.